نامه (شعر ) برتولت برشت برای سردار حسین علایی و خانواده چهار سردار به قتل رسیده سابق سپاه؛
شعر (اعتراض نکردم)
اول به سراغ یهودی‌ها رفتند
من یهودی نبودم، اعتراضی نکردم .
پس از آن به لهستانی‌ها حمله بردند
من لهستانی نبودم و اعتراضی نکردم .
آن‌گاه به لیبرال‌ها فشار آوردند
من لیبرال نبودم، اعتراض نکردم
سپس نوبت به کمونیست‌ها رسید
کمونیست نبودم، بنابراین اعتراضی نکردم .
سرانجام به سراغ من آمدند
هر چه فریاد زدم کسی نمانده بود که اعتراضی کند.
آقای سردار حسین علایی من نیز از خانواده شهدایی هستم که کودکانشان را به روی مین ها انداختند از شما می پرسم؛
بعد از ۳۴ سال و تاراج رفتن انقلاب آزادی خواهی مردم، کشتار، شکنجه، تجاوز، اعدام های بیشمار هر روزه
و در آستانه قحطی و جنگ جهانی هسته ای در ایران!!!
آیا تنها به نامه نویسی اکتفا خواهید کرد؟...
از شما می پرسم از همه کسانی که ذره ای مهر میهن و هموطن در دل دارید...
از شما می پرسم ،
اگر ۳۴ سال دیگر برای جواب دادن، فرصت فکر کردن نخواهید...
http://www.dw-world.de/dw/article/0,,15106648,00.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر