...
آیا چشمان اشک آلود مادرانی را، که چون پیچک هایی سردرگم در پارک ها روییدند
و عکس فرزندان دلبندشان را که به خاک و خون کشیده اید، در دست دارند
و آه های داغ و گزنده شان را
که چون پیکره هایی شکسته از دردی سهمگین
در جستجوی لحظه ای آرامش در آسمان تیره شبانگاهان
چون ستاره ای مرده افول می کنند ندیده اید...
و عکس فرزندان دلبندشان را که به خاک و خون کشیده اید، در دست دارند
و آه های داغ و گزنده شان را
که چون پیکره هایی شکسته از دردی سهمگین
در جستجوی لحظه ای آرامش در آسمان تیره شبانگاهان
چون ستاره ای مرده افول می کنند ندیده اید...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر