این یک صحنه دلخراش از جنگ ۸ ساله جمهوری اسلامی است،
این بچه ۱۸ ساله اش هم نیست و با سر و صورتی غرق به خون ایستاده و هیچکس برای کمک حتی طرفش نرفته؟!،
به قیافه های این افراد نگاه کن...
انگار انتظاری غیر از مرگ برای این کودک بی گناه ندارند...
بچه هایی که بدن هایشان بر روی مین ها به عنوان پل انسانی مورد احتیاج بود!...
بیخود هم برای من ننویس اینها همه رزمنده بودند...
نه همه رزمنده نبودند...،
خیلی از آن هایی که از جنگ برگشتند و الان توی خیابان ها و زندان ها
دستور قتل عام و شکنجه و تجاوز مردم را می دهند...
خیلی از اینها قاتل این بچه ها بودند و با کشتن این بچه ها و طولانی کردن جنگ پایه های حکومت ننگینشان را با خون این بچه ها آبیاری کردند...
برای من چیزی ننویس به این عکس نگاه کن!
نگاه این پسربچه که توام با درد و کمک خواستن است...،
جواب تو را در بردارد
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر