به یاد بیاور که خانه های ما، زمانی...شکنجه گاه اسیران بود!

Oh my dear little sister, remember the time that our house was like a prison and I was tortured like a prisoner!

و ما در خیابان ها و کوچه ها آزادی را فریاد کردیم
و تمام راه تمام راه از وحشت تجاوز
نفس نفس زنان دویدیم
به شب های شعر پناه بردیم
و از آزادی و حقوق زنان سخن راندیم
و چون به خانه بازگشتیم
پدران متعصب خشمگین با مشت،
آرزوی آزادی را بر صورتمان سیاه کردند
که چرا پس از ساعت ۹ شب
به خانه بازگشتیم!...

آه...ما آزادی را...آزادی را...
از قفس تنگ خانه هایمان طلب کردیم و در برابر شکنجه خانواده و جامعه
قد علم کردیم...

به یاد بیاور، بیاد بیاور خواهر کوچکم،
زمانی که خانه های ما شکنجه گاه اسیران بود 
و ما برای آزادی شما...،
شکنجه شدیم!...،  

به یاد بیاور خواهر کوچکم
بیاد بیاور....




(شکوه بختیاری)