((رزم آرای و سخنی بر این نکوهش بگو!))
آه گریزانم از شما
که رویای بهشت تان، پر از زنان برده، باکره ی هرزه است
و پسران جوانی که غلمان بر آنان نام نهاده اید و برای همخوابگی شان
نماز شب خوانده اید!...
آه...هیچ حد و مرزی را برای شرافت و انسانیت
حتا در بهشت!...
باقی نگذاشته اید!...
(شکوه بختیاری)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر