((در خاکسپاری یک دوست!))
به خاک می سپارم
دوستانی را،
که در هجوم طوفان ها گریخته اند
و به خدایان قدرت و خرافه پناه برده اند
و به خاک می سپارم
دشمنانی را
که به عقده هایشان چنگ انداخته اند....
من سرشار از نسیم خنک آزادی ام
ریشه هایم در ایران بارور شده اند
و کودکانم در بهشت روییده اند
از آینده نمی هراسم
بر آینده می تازم....
سرودی بخوان با من هموطن، شعری، فاتحه ای، یادبودی
بر تمامی دوستانی که در ذهنمان
کپک زده اند....
به خاک بسپار گذشته را
که آینده همواره آغوشش را
بر رویاهایمان ...،
گشوده است!....
سرودی بخوان با من هموطن، شعری، فاتحه ای، یادبودی...
(شکوه بختیاری)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر