۱۳۹۰ دی ۲۸, چهارشنبه

چند سطری برای چشم های غمگین و مهربانت، که هنوز دردها و ترس های سال هایی دور را تا امروز تداعی می کند :














بانو تو آخرین ستاره ای، آخرین امید

تنها وقتی تو حرف می زنی زندگی من  می طپد

بانو مهربانیت را به پنجره نگاهم بسپار!...،

بانو ، بانوی دیرهنگام حرف بزن

 "حرف بزن ای زن شبانه موعود"

بانو،

 بانوی دیر آمده، بانوی درد، بانوی رنج

بانوی کوچک معصوم!...

بانوی کامل تنها، بانوی ماه

بانوی کاشی های آبی اصفهان

بانوی خیابان های بوی دود و خون گرفته تهران!.

بانو تو آخرین ستاره ای، آخرین امید...

هیچ نظری موجود نیست: