دو شعر برای جواد ، حزب الهی که آرزو دارد، من و همه زنان ایرانی عضو برگه ؛ "آزادی های یواشکی"
را با با گیسوانمان به دار بکشد!
((من خدای قاتلی که به سربریدن و سنگسار رضایت دهد را، به محاکمه خواهم کشید!))
پیش می آیند اینک!،
خدایانتان، قهر آلود!
با صدای مهیب تازیانه ها پیش می آیند
و چهار زن به بردگی مردی حقیر می بخشند
و دخترکان نه ساله به رختخوابی خونین!.
هفتاد و چهار ضربه شلاق یا دو ماه حبس!!!
آه فریاد بزن در این بیدادگاه...
که من هرگز به خدایانتان ایمان نخواهم داشت
و هرگز گیسوانم را از آفتاب و باد نخواهم ربود
و چگونه می توان گوشت سپید زنی را که در هجوم بوسه های دردآلود شلاق ها دریده می شود
و بر جهل هزاران ساله شما لبخند می زند به بند کشید؟!....
در دخمه های کثیف شکنجه وزارت اطلاعات
که خون بر در و دیوار ها چنگ انداخته
همچنان که با شهوتی نفرت انگیز به تجاوز گروهی تهدید می کنید
زمزمه می کنم: (( و شما جز تجاوز، از هم آغوشی هیچ نمی دانید
که تمکین واجب بر زنانتان تجاوز است،
و هرگز کودکان شما را به دنیا نخواهم آورد
و کودکان من هرگز به ادیان شما تعلق نخواهند داشت
چون تخمدان های من متعلق به پیامبران دروغین شما نیستند!.))
هفتاد و چهار ضربه شلاق یا دو ماه حبس!!!
آه فریاد بزن در این بیدادگاه...
که چگونه می توان گوشت سپید زنی را که در هجوم بوسه های دردآلود شلاق ها دریده می شود
و بر جهل هزاران ساله شما لبخند می زند به بند کشید؟!...،
در اتاق های شکنجه زندان که از خون و چرک هموطنانم نم آلود است
و بوی تند درد و مرگ در هوا جاریست
همچنان که با لذتی جنون آمیز به سر بریدن و سنگسار تهدید می کنید
زمزمه می کنم:(( من خدای قاتلی که به سربریدن و سنگسار رضایت دهد را،
به محاکمه خواهم کشید...
و نه!، من هرگز گیسوانم را از آفتاب و باد نخواهم ربود!.))
شکوه بختیاری
۳ نظر:
شعر زیباست و موزیک ویدئو بجا سپاس
من از خودم شروع کردم.دیدم رانسبت به زن تغییرداده ومیدهم.دراین سرزمین از مرد بودن خود هم خجالت میکشم.ماراباتمام اشتباهاتمان ببخشید.
سپاس شهرام گرامی یار همیشه همراه و سپاس آقای علی گرامی.
ارسال یک نظر